maandag 26 september 2011

Nicky de Leeuw is Nederlands kampioen boulderen

Afgelopen weekend won de in Innsbruck woonachtige Nicky de Leeuw met overmacht het Nederlands kampioenschap boulderen. De 23-jarige wist door alle finale boulders te toppen concurrenten Tim Reuser en Hans Busker voor te blijven. De Leeuw won ook al in 2008 en leek de voornaamste kandidaat door zijn goede wereldbekerprestaties en het wegblijven van aftredend kampioen Casper ten Sijthoff.


Nicky de Leeuw

Bij de dames wist Vera Zijlstra wederom de titel binnen te slepen in een spannend duel met opponente Nikki van Bergen. De laatste plaats op het ereschavot werd bezet door Roelien van de Vrie.

Vera Zijlstra

Een kleine compilatie

zaterdag 24 september 2011

4 jaar oude jongen klimt zware overhang

Ongelofelijk knap en leuk om te zien! Even afgezien van de gradatie is het inspirerend te zien hoe behendig hij het touw in clipt en indraait naar de volgende grepen boven hem. Met Chris Sharma als zijn held heeft hij het juiste pad gekozen om zelf ook een legende te worden. Zijn naam... Jamie. Een naam om in de gaten te houden. Ik zal mijn nichtjes vaker naar de klimhal moeten meenemen...

zaterdag 17 september 2011

De herfst ontsnappen met zonnige rotsen

Wat doe je als je in de zomer weinig zon hebt gezien en nog veel vakantiedagen over hebt? Juist, een vakantie plannen in de herfst, richting de zon. Half oktober hebben Martin en ik een weekje rotsklimmen gepland. Vakantiedagen zijn goed gekeurd dus de voorpret kan beginnen. Waar zullen we heen moeten gaan? Zuid-Frankrijk, Italië, Spanje of toch Kroatië? Lastig luxeprobleem... Hopelijk kunnen we de vooruitgang op plastic ook overbrengen op de rotsen.

Even de ogen dicht en ik zie mijzelf op een rots geplakt met de zon op kaneelbruin gekleurde huid. Wijntjes, pizza's en cappucino's... Laat de vakantie maar komen!

Falkenstein in Oostenrijk

Ron zwaarbepakt op weg naar de volgende sector bij de Falkenstein.

Massone, bij Arco in Italië

Ondergetekende

Wederom ondergetekende

Martin in de sector Belvedère, nabij het Lago di Garda

Martin

Castello d'Arco


The love for outdoor sports

Normaal blog ik niet zoveel losse filmpjes, omdat daar al zoveel media en bronnen voor zijn. Maar dit laat zien waarom outdoor sporten zo ontzettend leuk en verslavend is. Beleef een en al adrenaline... En laat je inspireren door onderstaand filmpje...

maandag 12 september 2011

Laatste trail run van de zomer

Nog een laatste herinnering aan de Franse zomer resteerde mij hier te beschrijven. Ik had trailrunning ontdekt en zou nog een laatste loop doen. Mijn hardloopschoenen waren aan vervanging toe dus we doken de Decathlon in voor een nieuw paar trailrunning shoes, Salomon XT Trail.


Het debuutrondje trailrunning was vrij snel en goed gegaan. Dus de kaart werd er bij gepakt om een grotere uitdaging te vinden. Mijn oog viel op Le Tour de Magdeleine; een rondje dat ook weer langs ons vakantiehuis kwam. Deze route was 10 kilometer lang met een hoogteverschil van ruim 300 meter volgens de beschrijving. Het weer was nog steeds warm alleen was gelukkig de zon verscholen achter een lichte sluierdeken van wolken. Tien kilometer kan zonder water en zonder kaart vanwege de goede bewegwijzering.



Het pad slingerde zich al snel steil de heuvels in, uit het zicht van de bewoonde wereld. Op en neer liep het pad verder naar de Magdeleine (844 meter hoog). Een groot gedeelte van het pad liep over een karrepad door een verlaten bos. Er leek maar geen einde te komen aan het stijgen, bocht na bocht. Na 50 minuten voornamelijk omhoog rennen begaf ik me op het dak van de route. Hijgend nam ik 5 minuten rust om me voor te bereiden op de afdaling. Vliegend over de paden was de afdaling een stuk makkelijker dan omhoog. De knieën kregen flinke klappen te verduren. De afdaling besloeg nog ruim een half uur en na uiteindelijk 1 uur en 20 minuten kwam ik weer enigszins lachend aan bij het huisje. Een dergelijke duur had ik nog nooit eerder gelopen en het voelde als mijn langste 10 kilometer ooit. Vermoeid maar voldaan plofte ik in de dichtstbijzijnd stoel. 



Vele aspecten zijn zo aantrekkelijk in trailrunning. Het eenzame gevoel in een prachtige omgeving, de loodzware beproeving, het onoverwinnelijke gevoel als je vals plat naar beneden rent, de vingers van wandelaars die wijzen naar hun voorhoofd als je voorbij komt schieten. Alles moet kloppen bij trailrunning. Acute blessures, verdwalen en uitdroging zijn allerlei risico's die goed in het achterhoofd gehouden moeten worden. Kortom, de spanning werkt verslavend.

Een kleine teaser